Als ik me niet vergis vieren we dit jaar ons 8 jarig jubileum. Ja, ik weet het nog goed… September 2002.. we kenden elkaar amper, maar het lot dat Facilitaire Dienstverlening heet, bracht ons bij elkaar. Leuk zo’n introductie; ik zie ons simpele zielen nog strompelen door de Ardennen. Hartstikke verdwaald, omdat we de verkeerde weg hadden genomen. Sindsdien lijken we de juiste nog steeds niet gevonden te hebben. Schuinsmarcheerders zijn we. Jij en ik.
Na veel lachkicks en huilbuien, lompe acties, te gekke vakanties, verschillende studies en het achterna reizen van de verkeerde kerels (zelfs tot Amerika en China toe) dachten we dat we nu wel gesetteld zouden zijn. Maar nee, we modderen nog steeds maar wat aan. The struggle of life, love and men is nog steeds in volle gang. Soms misschien vermoeiend, maar in ieder geval nooit saai. Hoe vaak hebben we na het zoveelste gebroken hart geroepen dat we echt geen kerel nodig hadden en zouden gaan samenwonen?? En nu in ons 28ste levensjaar gaan we dat gewoon doen! In een lief, schattig huisje midden in de stad…jij beneden, ik boven! Samen gaan we nog heel veel mooie, maffe en gênante herinneringen maken lieve buuf..
Voor later als we groot zijn….achter de rollator. These are the days of our lives… :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten